در قرن یازدهم که سلسله قطب شاهیان در حیدرآباد مستقر بود و همزمان صفویان قدرت را در ایران در دست داشتند، روابط میان شبه‌قاره هند و ایران صمیمانه و دوستانه بود. در همین دوره است که آمد وشد شیعیان هند به ایران برای زیارت حرم رضوی، موجب شد که از آن‌ها هم مانند دیگر دوست‌داران اهل بیت(ع) یادگارهای گران‌سنگی در مشهد و به ویژه اطراف حرم امام رضا(ع) باقی بماند. «خیرات‌خان» یکی از صاحب‌منصبان دولت قطب‌شاهیان بود که حوالی سال ۱۰۵۵ هـ.ق به قصد زیارت ثامن‌الحجج(ع) به ایران آمد و به مشهد سفر کرد. در این سفر با هزینه و همت او مدرسه‌ای در ضلع شمالی بالاخیابان ساخته شد که به مدرسه خیرات‌خان شهرت یافت. کار ساختن مدرسه در سال ۱۰۵۷ هـ.ق (۱۰۲۶ خورشیدی) به پایان رسید اما ظاهراً طبق گزارش کتیبه سردر مدرسه، بانی آن مدتی پیش از افتتاح مدرسه دار فانی را وداع گفته است. این مدرسه که باید آن را یادگار شیعیان شبه‌قاره هند در مشهد بدانیم، هزار و ۵۰۰ مترمربع وسعت دارد و در اطراف آن حجره‌های متعددی ساخته شده است. جالب است بدانید کتابخانه این مدرسه در سال ۱۳۰۳ هـ.ق (۱۲۶۵ خورشیدی) با اهدای ۲۰۰ جلد کتاب خطی و چاپی از طرف شخصی به نام «علیمردان تیموری» تأسیس شد و به نوشته محمود فاضل در مقاله «مدارس قدیم مشهد»، تعداد کتاب‌های خطی آن در سال ۱۳۵۱ خورشیدی ۱۴۰ نسخه بوده است. در حال حاضر این مدرسه بخشی از دانشگاه علوم اسلامی رضوی است و زیر نظر آستان قدس اداره  می‌شود.